Dlaczego w młodym wieku mam siwe włosy? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Owłosienie na nogach u 33-latki – odpowiada Dr n. med. Diana Kupczyńska Czy możliwe są problemy hormonalne u 23-latka? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski W. Włosy na nogach w snach, to zwykle symbol niespełnionych pierwotnych instynktów, często o zabarwieniu seksualnym. Dla kobiet sen o włosach na nogach może oznaczać, że przestaliśmy dbać o atrakcyjność. Włosy na nogach w snach, to zwykle symbol niespełnionych pierwotnych instynktów, często o zabarwieniu seksualnym. Dla kobiet Za rekordzistkę w kategorii „najdłuższe włosy na świecie” uznano ostatecznie Chinkę Xie Qiuping. Kobieta zaczęła zapuszczać włosy w wieku 13 lat, dokładnie w 1973 roku. Dzisiaj jej włosy mają prawie 6 metrów długości. Źródło: xiequiping.blogspot.com, nepalihippo.wordpress.com. Kolejne miejsce również należy do U zwierząt włosy pełnią rolę termoregulacyjną (sierść) i ochronną. Owłosienie ciała u człowieka ma ograniczone znaczenie termoregulacyjne. U ludzi włosy występują głównie na głowie, pod pachami, na rękach i nogach oraz w miejscach intymnych. Małe, słabo widoczne włosy – tzw. meszek – występuje na całej powierzchni Weź 12 sztuk. niedojrzałe orzechy, miel je lub posiekaj je w inny dogodny sposób. Wlać kleik 160 ml. wrząca woda, poczekaj pół godziny. Ostrożnie wcierać mieszaninę w skórę i pozostawić na 5 minut, usunąć ciepłą wodą. Technika ta jest odpowiednia do spowolnienia wzrostu włosów na nogach podczas sezonu plażowego. Vay Tiền Nhanh Ggads. napisał/a: ~JoannElle" 2006-11-25 11:35 "KASIA" wrote in message > > Użytkownik "księżniczka Telimena (gsk)" napisał w > wiadomości news:ek8sho$chd$1@ >> Zauwazyłam u mojej 6 letniej córki upławy o żółtawym zabarwieniu. W >> poniedziałek będę u lekarza, ale póki co zastanawiam się co to może być. >> Ostatnio pisałam o domniemanej anginie u córki, ale teraz nie wiem, czy >> to nie ma związku. Chodzimy na basen, więc możliwe, że to jakieś >> zakażenie bakteryjne. Zastanawiam się, czy takimi problemami zajmuje się >> pediatra, czy musimy iść do ginekologa dziecięcego- bardzo nie >> chciałabym. Jeśli Wasze dzieci miały takie problemy to proszę napiszcie >> mi jak leczyliscie i co to było. Nie ma żadnego pieczenia, swędzenia >> tylko upławy. >> >> Pozdrawiam >> Teli- która ma dosyć dziwnych chorób!!! i nie dziwnych też! >> > > > Witam > > Moja córcia jest zdrowa, ale ja jako dziecko miałam właśnie taki problem i > z tego, co wiem od mamy to musiała pójść ze mną do ginekologa, niestety > nie wiem jak mnie leczyła. To może lepiej pójść do takiego dla dorosłych, o którym się wie, że delikatny, niż do przypadkowego dziecięcego... Ja byłam u "dziecięcego" w wieku lat 14 i to było okropne, mówiłam, że mnie badanie boli, to usłyszałam, że głupoty gadam, to była najgorsza wizyta w moim życiu :( -- Pozdrawiam JoannElle GG:2137641 Koślawe kolana to wada kończyn dolnych, która rozwija się u dzieci. Koślawe kolana powodują, że nogi układają się w kształcie litery "X", a dziecko chodzi chwiejnym krokiem i dodatkowo może skarżyć się na ból w czasie marszu. Jakie są przyczyny koślawych kolan? Na czym polega leczenie i rehabilitacja tej wady? Jakie ćwiczenia powinny wykonywać dzieci z koślawymi kolanami? Koślawe kolana to wada kończyn dolnych, która rozwija się u dzieci i powoduje, że nogi układają się w kształcie litery "X". Spis treściKoślawe kolana - przyczynyKoślawe kolana - objawyKoślawe kolana - diagnozaKoślawe kolana - leczenie i rehabilitacjaKoślawe kolana - ćwiczenia Koślawe kolana to wada kończyn dolnych, która najczęściej pojawia się u dzieci w wieku przedszkolnym. Koślawe kolana częściej występują u dziewczynek niż u chłopców, ze względu na specyficzną budowę miednicy. Koślawe kolana - przyczyny Koślawe kolana mogą być wynikiem wady wrodzonej stawów kolanowych. Wówczas krzywe nogi widoczne są już u niemowląt lub małych dzieci. Ponadto wadę można zaobserwować u wielu dzieci w wieku przedszkolnym, które w pierwszych 3 latach życia miały szpotawość kolan i przeszła ona w koślawość. Innymi przyczynami koślawych kolan mogą być: krzywica; urazy lub złamania kości; szybki wzrost dziecka - może skutkować nierównomiernym wzrostem kończyn dolnych. W konsekwencji są one różne długości. Dochodzi także do nierównomiernego rozkład ciężaru, co sprzyja powstawaniu koślawości; nadwaga lub otyłość; choroby stawów (np. reumatoidalne zapalenie stawów); wady stóp (najczęściej płaskostopie); porażenia mięśni lub obniżenie napięcia mięśniowego; wykonywanie niektórych zawodów - ryzyko koślawości kolan wzrasta u dżokejów; Koślawe kolana - objawy Nogi osoby z kolanami koślawymi układają się w kształcie litery "X". W konsekwencji kolana się ze sobą swobodnie stykają, a kostki są od siebie oddalone o kilka centymetrów. Na koślawe kolana wskazuje także chód dziecka - niezgrabny, niepewny, chwiejny (z powodu osłabienia wiązadeł oraz niestabilności stawów). Ponadto dziecko może skarżyć się na ból i szybkie męczenie się w czasie chodzenia. Jak sprawdzić, czy dziecko ma koślawe kolana? Dziecko powinno stanąć na baczność i złączyć ze sobą kolana. Następnie należy sprawdzić odstęp między kostkami. Jeśli odległość wynosi do 4 cm, należy obserwować, czy wada się nie pogłębia. Jeśli odległość wynosi 5 cm i więcej, należy udać się do lekarza, gdyż wada wymaga leczenia. Koślawe kolana - diagnoza Diagnozę zwykle stawia się na podstawie badania przedmiotowego, jednak dla jej potwierdzenia lekarz może zlecić wykonanie RTG albo (rzadziej) USG. Koślawe kolana - leczenie i rehabilitacja Dziecko powinno nosić buty korekcyjne z obcasami Thomasa lub specjalistyczne wkładki (odciążą kolana). Ważna jest odpowiednia dieta, bogata w witaminy i substancje mineralne odpowiadające za zdrowe i mocne kości, takie jak: witamina D i wapń. Koślawe kolana powinny zaniknąć do ukończenia przez dziecko 10 lat. Jeśli jednak wada będzie się pogłębiała, lekarz może zlecić noszenie aparatu ortopedycznego lub szyny. W skrajnych przypadkach konieczna może być operacja polegającego na przecięciu kości i ustawieniu odłamów w prawidłowym położeniu. Dziecko z kolanami koślawymi powinno unikać długiego stania, zwłaszcza w rozkroku, jak również długich marszów. Niewskazane jest siadanie na klęczkach ze stopami i piętami skierowanymi na zewnątrz. Dopuszczalne jest siedzenie po turecku. Dzieciom z kolanami koślawymi odradza się jazdę na rolkach, nartach i łyżwach. Koślawe kolana - ćwiczenia Osoba z koślawymi kolanami powinna wykonywać ćwiczenia, w trakcie których ciężar ciała nie będzie obciążał stawów kolanowych i które zapewnią właściwy rozwój mięśni. Zalecane są: pływanie (zwłaszcza kraulem), jazda na rowerze, gimnastyka korekcyjna, jazda na koniu, piłka nożna. Pomoże także regularne wykonywanie ćwiczeń, które polegają na delikatnym rozpychaniu kolan w pozycji siedzącej po turecku oraz w pozycji stojącej i w lekkim rozkroku. 6 min. czas czytania Gładka i nawilżona skóra daje nam poczucie wygody i komfortu. Niestety w obecnych czasach bardzo duża liczba dorosłych, jak i bardzo małych dzieci zmaga się z problemem, jakim jest suchość skóry. Może się wydawać, że nie jest to duży problem, jednak w rzeczywistości szorstka skóra u dziecka czy osoby dorosłej może stanowić przyczynę dyskomfortu. Skąd bierze się sucha skóra u dzieci i dorosłych? Czy to powód do obaw? Poznaj przyczyny suchej skóry i sprawdź, jak skutecznie sobie z nią radzić. Sucha skóra – powszechny problem dzieci i dorosłych Skóra to największy organ ludzkiego organizmu i jak się okazuje, jeden z najważniejszych. Może się wydawać, że skóra nie pełni ważnej funkcji w naszym ciele, jednak w rzeczywistości jest zupełnie odwrotnie. Jednym z jej najważniejszych zadań jest ochrona delikatnych narządów zewnętrznych przed szkodliwym wpływem środowiska, do którego możemy zaliczyć różnego rodzaju drobnoustroje, czynniki chemiczne czy fizyczne, jak i urazy mechaniczne czy szkodliwe promieniowanie uv. Oprócz tego skóra zapewnia naszemu ciału homeostazę oraz prawidłową termoregulację. Umożliwia również usuwanie zbędnych produktów przemiany materii, które mogą być toksyczne dla naszego organizmu, jeśli nie zostaną z niego usunięte. Niestety w wielu przypadkach okazuje się, że nasza skóra nie funkcjonuje w prawidłowy sposób i równowaga naszego organizmu, za jaką odpowiada, zostaje zaburzona. Pierwszym objawem takiego stanu jest suchość skóry. Może się wydawać, że przesuszona skóra u dziecka czy osoby dorosłej nie jest niczym poważnym, jednak jeśli nie zadbamy o przywrócenie jej gładkości i przede wszystkim optymalnego nawilżenia, może to doprowadzić do poważnych problemów, z którymi będziemy musieli zmagać się przez dłuższy czas. Dlatego też, jeśli zauważymy jej objawy u siebie czy też swoich dzieci, nie powinniśmy ich lekceważyć. Budowa skóry u dzieci i dorosłych – różnice Sucha skóra to jeden z najczęstszych problemów pielęgnacyjnych u dzieci mogący mieć miejsce nawet od dnia ich narodzin. Dlatego też jako rodzice powinniśmy przywiązywać bardzo dużą wagę do tego, czy zapewniamy skórze naszego malucha odpowiednią dawkę nawilżenia. Niektórzy, szczególnie debiutujący rodzice, mogą nie zdawać sobie sprawy z różnic, jakie występują pomiędzy ich skórą a skórą ich dziecka, czego efektem jest sucha skóra u dziecka. Przede wszystkim powinniśmy pamiętać, że skóra dziecka jest o wiele cieńsza niż u osoby dorosłej. Wynika to z faktu, że nie jest ona jeszcze w pełni rozwinięta – posiada znacznie mniej lipidów, a obecne w niej gruczoły łojowe nie są jeszcze aktywne. Sytuacja wygląda podobnie w przypadku termoregulacji i aktywności gruczołów potowych. Wszystkie te czynniki sprawiają, że skóra malucha jest o wiele bardziej podatna na przesuszenie i różnego rodzaju podrażnienia. Warto pamiętać, że właściwości skóry u dziecka zaczynają zmieniać się dopiero około 3. roku życia. Jeśli jako rodzice nie zdamy sobie z tego sprawy i nie zaczniemy przywiązywać do tego większej wagi, narazimy swoje dziecko na duży dyskomfort. Sucha skóra u dziecka – przyczyny Zrozumienie różnic w budowie skóry małego dziecka i osoby dorosłej stanowi podstawę, aby zapobiec jej przesuszaniu i powinniśmy zwracać na to uwagę już od narodzin malucha. Noworodki i niemowlęta są w szczególności narażone na różnego rodzaju problemy skórne, do których możemy zaliczyć ciemieniuchę, trądzik niemowlęcy czy bardzo dużą ilość potówek, a same przyczyny suchej skóry dziecka mogą okazać się o wiele bardziej złożone niż początkowo się wydaje. Niektórzy rodzice wychodzą z założenia, że aby zapobiec problemowi suchej skóry u dziecka, wystarczy odpowiedni ubiór i tłusty krem ochronny w czasie zimy oraz krem z filtrem UV w czasie lata. Niestety jest to częsty błąd. Delikatność i wrażliwość skóry malucha jest w stanie sprawić, że jej przesuszenie mogą wywołać wielorakie czynniki. Przegrzewanie dziecka Jedną z dość nieoczywistych przyczyn suchej skóry u dziecka jest jego przegrzewanie. Niektórzy rodzice w obawie o to, że ich maluch się przeziębi, ubierają je w zbyt ciepłe ubrania. Jak już wspomniano, niemowlęta i dzieci do 3. roku życia nie posiadają w pełni rozwiniętej termoregulacji, dlatego ich organizm nie poradzi sobie tak szybko ze schłodzeniem, jak w przypadku starszego dziecka czy osoby dorosłej. Aby temu zapobiec, najlepiej ubierać dziecko na tzw. cebulkę. Bardzo ważne jest również zachowywanie odpowiedniej temperatury pomieszczeń, w których przebywa maluch zarówno w ciągu dnia, jak i podczas snu. Sucha skóra dziecka często stanowi efekt zbyt niskiej wilgotności powietrza, co ma miejsce szczególnie w sezonie grzewczym. W takiej sytuacji skuteczny może okazać się nawilżacz powietrza lub rozwieszenie wilgotnych ręczników na kaloryferach. Niewłaściwa pielęgnacja skóry Liczba kosmetyków w drogeriach, które są przeznaczone do pielęgnacji skóry noworodków, niemowląt i małych dzieci, jest bardzo duża. Niestety w rzeczywistości nie każdy z nich powinien być stosowany w pielęgnacji najmłodszych. Niektóre z produktów pielęgnacyjnych, które teoretycznie są przeznaczone do pielęgnacji skóry maluchów, zawierają w swoim składzie substancje, które pozbawiają delikatną skórę warstwy hydrolipidowej, a w konsekwencji prowadzą do suchości i podrażnień. Sięgając po kosmetyki pielęgnacyjne dla najmłodszych, powinniśmy zwracać dużą uwagę na ich składy. Należy unikać produktów, które zawierają alkohol, parabeny, silikony, sztuczne konserwanty, barwniki, a także syntetyczne i intensywne kompozycje zapachowe. Wszystkie te substancje mogą doprowadzić do suchości i podrażnień skóry nawet u osób dorosłych. Wybierając kosmetyki dla dzieci, warto zwracać uwagę na to, czy są one hipoalergiczne oraz sprawdzić, od którego miesiąca życia mogą być stosowane. W kwestii niewłaściwej pielęgnacji skóry często pomijanym problemem są również ubranka niemowląt oraz środki, których używamy do ich prania. Istotne jest, aby ubranka dla niemowląt były wykonane z miękkich, oddychających oraz naturalnych materiałów. Wiele syntetycznych tkanin, z jakich wykonywane są ubrania, również może stanowić przyczynę problemów skórnych. Z kolei produkty piorące, jak proszki czy płyny do prania, powinny posiadać możliwie jak najnaturalniejszy skład, a także być pozbawione kompozycji zapachowej. Z tego względu lepiej unikać płynów do płukania, ponieważ często są one mocno perfumowane. Objawy suchej skóry u dziecka W jaki sposób rozpoznać suchą skórę u swojego dziecka? Jednym z pierwszych symptomów jest jej szorstkość, która może pojawić się na różnych częściach ciała. Szczególnie częstym problemem są bardzo suche dłonie u dziecka. Ma to miejsce najczęściej w okresie jesienno-zimowym i zazwyczaj jest wynikiem nieodpowiedniego zabezpieczenia skóry przed działaniem zimnego wiatru i mrozu. W takiej sytuacji sucha skóra na dłoniach u dziecka może stać się dodatkowo zaczerwieniona, chropowata, a także swędząca. Sucha skóra na rękach u dziecka to jednak nie jedyny objaw. Miejscem, które jest szczególnie narażone na przesuszenie u noworodków i niemowląt jest główka. Sucha głowa skóry dziecka w tym czasie najczęściej stanowi objaw tzw. ciemieniuchy, która stanowi bardzo łagodną postać łojotokowego zapalenia skóry. Na szczęście sucha skóra na głowie u dziecka nie jest powodem do obaw, a stosowanie odpowiedniej oliwki oraz czesanie główki za pomocą dobrze dobranej szczotki pozwoli dość szybko pozbyć się problemu, jakim są nadmiernie złuszczające się płatki naskórka. Sucha skóra u dziecka – czy to objaw choroby? Niestety bardzo sucha skóra u dziecka może mieć także poważniejsze podłoże, które może wymagać konsultacji z pediatrą bądź dermatologiem. Zaczerwieniona, sucha, swędząca skóra u dziecka, w szczególności u niemowląt, często stanowi objaw AZS, czyli atopowego zapalenia skóry. Jest to dość powszechna choroba skóry, która w większości przypadków daje o sobie znać we wczesnym dzieciństwie lub okresie niemowlęcym. Dlatego też jeśli zauważysz, że oprócz suchej, szorstkiej skóry u dziecka pojawiają się na niej krostki, pęcherzyki lub nadżerki, a maluch jest niespokojny, ma problemy ze snem i ciągle się drapie, koniecznie udaj się z nim do specjalisty. W rozpoznaniu atopowego zapalenia skóry istotne jest także charakterystyczne umiejscowienie zmian skórnych. Sucha skóra na policzkach u dziecka to bardzo częsty objaw AZS w wieku niemowlęcym, choć w niektórych poważnych przypadkach zmiany mogą obejmować nawet całe ciało. Sucha skóra na nogach u dziecka, a dokładniej w obrębie kolan czy grzbietów stóp to symptomy atopowego zapalenia skóry u dzieci pomiędzy 3. a 12. rokiem życia. Dość nietypowym objawem, który może wskazywać na obecność AZS, jest sucha skóra pod oczami u dziecka. Sucha skóra u dziecka – domowe sposoby Sucha skóra u dziecka to problem, z którym zmaga się wielu rodziców. Na szczęście już przy pomocy prostych, sprawdzonych domowych sposobów jesteśmy w stanie sobie z nią poradzić i zapewnić maluchowi komfort, jakiego potrzebuje. Odpowiednie nawodnienie Dbając o nawilżenie skóry swojego dziecka, na pierwszym miejscu powinniśmy zadbać o odpowiednie nawodnienie jego organizmu od wewnątrz. Pamiętaj o tym, aby maluch dużo pił. Staraj się jednak unikać podawania mu słodkich lub gazowanych napojów. W zależności od jego wieku, najlepszym rozwiązaniem będzie woda przegotowana lub mineralna. Właściwa higiena skóry Właściwa higiena skóry w przypadku najmłodszych jest bardzo istotna. Dotyczy to zarówno ich kąpieli, jak i samego zmieniania pieluszki. W przypadku kąpieli unikaj korzystania z mydła i kosmetyków, które tworzą dużo piany. Najczęściej znajdują się w nich SLS-y, które mogą uszkodzić delikatną warstwę ochronną i tym samym spowodować suchość i podrażnienie. W przypadku kąpieli lepiej sprawdzą się emolienty, czyli preparaty mocno natłuszczające i zabezpieczające skórę, które dodatkowo posiadają neutralne pH. Sama kąpiel dziecka również nie powinna trwać zbyt długo. Choć brzmi to nieprawdopodobnie, zbyt długi kontakt skóry niemowlęcia z wodą także może doprowadzić do jej przesuszenia. Pamiętaj również o tym, aby woda w wanience nie była zbyt gorąca. W przypadku przewijania malucha i zmiany pieluszki lepiej zrezygnować z korzystania z mokrych chusteczek lub używać ich tylko w wyjątkowych sytuacjach, na przykład w trakcie podróży. Jeśli musisz z nich skorzystać, staraj się wybierać takie, które nie zawierają kompozycji zapachowej ani pozostałych substancji, które mogą prowadzić do przesuszenia skóry dziecka. Ochrona przed czynnikami zewnętrznymi Aby zapobiec pojawianiu się suchej skóry u swojego dziecka, zabezpiecz ją także za pomocą odpowiedniej odzieży. Zadbaj o to, aby wychodząc na zewnątrz Twoje dziecko posiadało odpowiednią ochronę przed zimnem i mrozem i chroniło przed nim partie ciała, które w największym stopniu narażone są na ich szkodliwy wpływ. Sucha skóra dziecka – jakie kosmetyki wybrać? Ostatnim sposobem zapobiegającym suchości skóry u dziecka jest jej odpowiednia pielęgnacja, którą należy stosować już od 1. dnia życia naszego malucha. W tym celu warto zaopatrzyć się w produkty, które będą ją chronić niezależnie od pory roku. Po kąpieli malucha musimy pamiętać o odpowiednim nawilżeniu oraz natłuszczeniu skóry. W ten sposób zapobiegniemy nadmiernej utracie wody z naskórka i wspomożemy regenerację warstwy hydrolipidowej. W tym przypadku dobrym rozwiązaniem będzie Lipikar Baume AP+M balsam do bardzo suchej skóry. To kosmetyk, który z powodzeniem może być stosowany zarówno przez niemowlęta, dzieci, jak i dorosłych i stanowi świetne rozwiązanie w przypadku bardzo suchej, wrażliwej skóry oraz ze skłonnością do atopii. Przede wszystkim przywraca równowagę jej mikrobiomu, koi oraz doskonale odżywia. Bardzo szybko się wchłania i nie pozostawia po sobie tłustej warstwy, dlatego może być stosowany zarówno wieczorem, jak i w ciągu dnia. W przypadku bardzo suchej i swędzącej skóry świetnie sprawdzi się balsam w sztyfcie Lipikar Stick AP+. To produkt, który możemy stosować na skórę twarzy, łokci, kolan czy dłoni, a więc wszędzie tam, gdzie suchość i świąd skóry mogą być najsilniejsze. Jego wygodna formuła oraz kompaktowe opakowanie sprawiają, że możemy go mieć zawsze przy sobie, a zawarte w nim masło shea doskonale wspomaga odbudowę warstwy hydrolipidowej skóry. Skóra dzieci jest bardzo wrażliwa, dlatego powinniśmy zadbać o ich ochronę także w czasie lata, kiedy o wiele więcej czasu spędzamy na słońcu i świeżym powietrzu. Aby wakacje nad morzem czy całodniowy wypad na basen nie zakończyły się przykrą niespodzianką w postaci przesuszonej, zaczerwienionej i łuszczącej się skóry, jako rodzice musimy zadbać o jej odpowiedniej ochronie przed słońcem. Mleczko dla dzieci Anthelios Dermo Pediatrics sprawdzi się w tym celu idealnie. Posiada ochronę przeciwsłoneczną SPF50+, dzięki czemu doskonale zabezpiecza delikatną skórę dzieci przed wpływem promieni słonecznych. Aby nie dopuścić do powstania poparzeń słonecznych, które również mają wpływ na suchość skóry, bardzo ważna jest profilaktyka. Niemowlęta i małe dzieci nigdy nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca, a ich skórę należy zabezpieczać również za pomocą odpowiedniej odzieży oraz dbać o jej nawilżenie. W przypadku starszych dzieci trzeba pamiętać o regularnej aplikacji balsamu przeciwsłonecznego, a także nakładać go zaraz po wyjściu dziecka z wody na osuszoną skórę. Nasilenie owłosienia w obrębie ciała jest związane z okresem dojrzewania. Jedni przechodzą go we wcześniejszym wieku, inni z kolei później. Ponadto, owłosienie u poszczególnych osób może się różnić intensywnością barwy włosa, grubością oraz gęstością. Myślę, że mocne owłosienie przestanie Cie martwić w momencie, gdy Twoi koledzy również wejdą w okres dojrzewania ;-) Cytuj Syn histeryzuje np. że tata wyszedł już rano do pracy, a on chciał się do niego przytulić. Kiedy jednak tata wraca z pracy, syn nie bawi się z nim ani nie rozmawia, nie interesuje się tym, że tata, który tak był mu rano potrzebny, jest teraz obecny. Następnego ranka sytuacja się powtarza i tak od kilku tygodni. Oczywiście tłumaczę mu, że tata poszedł tylko na parę godzin, że musi zarabiać pieniążki itd. On to wszystko rozumie, ale mimo wszystko histerycznie płacze, że tatę kocha i chce do taty. Nigdy wcześniej nie było takich problemów. Drugim problem syna jest paniczny strach przed rożnego rodzaju ranami. Kiedy Wojtek się skaleczy, jest po prostu histeria. Nie pozwala mi nawet przemyć rany czystą wodą, nie mogę jej dotknąć. Tłumaczę, że nie będzie boleć (muszę np. uciąć skórkę przy paznokciu, bo się zadarła). Kiedy robię to na siłę, bo nie mam innego wyjścia, okazuje się, że faktycznie nie bolało, że nie kłamałam. Mówi wtedy, że już nie będzie tak płakał, bo wie, że nie będzie bolało, że nie zrobię mu krzywdy. Do następnego razu jest to prawda, bo znowu histeryzuje. Później, na spokojnie, tłumaczę mu, że muszę przemyć, czy obciąć skórkę, czy nawet paznokcie u nóg (przy tym też jest histeria). On oczywiście mówi, że już wie, że to nie boli itd., ale kiedy następna sytuacja się przydarza, dzieje się to samo. Nawet kiedy ma małe skaleczenie nie pozwala mi się dotknąć i muszę przykleić plaster, żeby on nie musiał na to patrzeć (zakrywa oczy i mówi, że nie może na to patrzeć). Nie wiem jak mu pomóc inaczej, jak mu to wytłumaczyć. Czy to jakiś kolejny irracjonalny lęk? Czy przejdzie mu to? I czy te poranne histerie można jakoś zniwelować lub sprawić, żeby nie trwały godziny lub dłużej. Będę bardzo wdzięczna za jakakolwiek poradę, gdyż nie mam już siły słuchać tych krzyków i histerycznego płaczu. Wiem, że Wojtek jest wrażliwym dzieckiem. Przytulam go często, powtarzam, że go kocham, on odpowiada mi tym samym - katjia Witam, Gdy czytam Pani list widzę ogromną troskę i niepokój o syna. Bardzo cierpliwie tłumaczy Pani mu różne rzeczy, dzięki temu wiemy, że na pewno syn dobrze rozumie sytuację i że jego zachowania są poza jego decyzjami i nie mają racjonalnych pobudek. Wiele objawów, które Pani opisuje wskazuje, że syn może cierpieć z powodu nadmiernych lęków różnego typu: lęk separacyjny, lęk o zdrowie. Warto byłoby sprawdzić, czy nie rozwinęły się u niego zaburzenia lękowe. Przyczyn może być wiele, na pewno u podłoża leży delikatność jego układu nerwowego, czyli jak to Pani określiła duża wrażliwość. Jednak nie wszystkie wrażliwe dzieci rozwijają zaburzenia lękowe. Jest kilka dodatkowych czynników, które przyczyniają się do ich powstania. Należą do nich nadmiernie chroniące postawy rodziców, nieprzyjemne, wywołujące bezradność i lęk doświadczenia z wczesnego dzieciństwa i inne. Sądzę, że najlepiej będzie jeśli skonsultuje Pani problem z psychologiem dziecięcym.

włosy na nogach u 6 latki